(januari 2013)

Poepmuziek

Al ben ik geen componist, toch ben ik weer begonnen met het componeren van nieuwe liedjes. Gewoon muziek maken uit eigen brein en vingers, afwachten wat dat  gaat opleveren.

Alhoewel ik geen ludiek idee heb met mijn composities loop ik toch wat achter in de tijd, als ik mij moet vergelijken met de kunstenares Kerry Morison. Deze heeft bladmuziek onder de bomen in parken in de Britse havenstad gelegd en liet de vogels erop poepen. Componist Jon Hering maakte er de compositie. Zo hebben ze Vogelpoepmuziek gecomponeerd.

Morison wil met het stuk laten zien welke rol vogels in het milieu spelen. ''Zij spelen door hun ontlasting een zeer belangrijke rol in het ecosysteem van de stad. Zij verspreiden zaadjes; dus hun poep helpt de bodem te verrijken. Zo krijgen we een soort kunstmest'', zegt zij.

What the Fuck! En alle zweverige kunstenaars knikken allemaal ‘Ja’ en vinden het interessant hoe vogels poepen op onbeschreven bladmuziek want wat de natuur heeft geschapen is kunst. Uhû! Vervolgens wordt deze muziek uitgevoerd in ‘n museum. Met deze vogelpoepmuziek trekt zij hoogstwaarschijnlijk een stel bijgelovige kunstenaars aan. Naar mijn idee gaat dit nergens over.

Ik heb mij in heel wat moderne muziekstukken verdiept en lang niet alles was goed. Vaak kreeg ik de indruk dat de componist maar wat deed in zijn euforie met misschien drank of wiet in al zijn zweverijen en was het modern. Toch nam ik iedere keer weer enige moeite en ging de uitdaging aan om het te begrijpen. Soms met goed resultaat en soms na uren studeren en frustraties was ik er klaar mee, smeet ik het bladmuziek van mijn lessenaar in de hoek van mijn kamer. Geen muzikale lijn, geen logica, alleen maar piep, krak, kraak geluiden.

Ooit heb ik een fantastisch stuk gespeeld van Jacob ter Veldhuis met vogelgeluidjes. Alhoewel ik niet goed kon horen welke vogels het allemaal waren was het een duidelijk overdacht geschreven compositie.

Waarom, als je toch niet kan componeren wil je de natuur erbij halen in een compositie. Neem dan het geluid op van de hitsige lente vogeltjes. Knip en plak het getjilp achter elkaar en klaar.

Zo vraag ik mij af bij de Vogelpoepmuziek hoeveel er uit de hand van de componist komt en uit de achterste van de vogel. Is kunst maken niet gewoon het verdiepen in het nabootsen van de natuur met ons eigen handen. Misschien begrijp ik niks van kunst!

Gelukkig is er meer mooie muziek dan shitmuziek, dit brengt mij weer op een idee.

Aubrey Snell